subirascor

subirascor
sŭb-īrascor, ātus, 3, v. dep. n., to be somewhat angry (Ciceronian):

interdum soleo subirasci,

Cic. Fin. 2, 4, 12:

brevitati litterarum,

id. Fam. 11, 24, 1:

in Epirum quod me non invitas, subirascor,

id. Att. 9, 7, 7.—Hence, sŭbīrātus, a, um, P. a., somewhat angry:

tibi,

Cic. de Or. 1, 16, 72; id. Fam. 3, 9, 1:

anus subiratior,

App. M. 4, p. 154 (dub. al. iratior).

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”